De wet van Campbell - blijven we afrekenen en leren we dan niets?

Het Nederlandse onderwijs is vooral gericht op toetsen en resultaten en het leerdoel ontbreekt vaak.

De Amerikaan Donald Thomas Campbell was filosoof en sociale wetenschapper (1916-1996). Hij staat bekend om zijn werk in de methodiek en zijn onderzoek naar toetsen en resultaten.

De wet van Campbell stelt dat hoe meer we leerlingen afrekenen op cijfermatige maatstaven, hoe meer ze hun best zullen doen om de cijfers op te poetsen, zelfs ten koste van wat ze eigenlijk moesten doen.

Als toetsen en resultaten het streven worden van onderwijzen en les geven, dan raken ze hun waarde kwijt en zullen zij onwenselijke effecten hebben op het gehele leerproces. Nederlandse leerlingen ondervinden zeker wel successen op school, maar deze resultaten zijn vooral verbonden aan het behalen van goede cijfers.

De Nederlandse leerlingen blijkt principieel extrinsiek gemotiveerd te zijn, gericht op het verwerven van goede cijfers en een diploma. Het onderwijs en de lessen zijn hier ook vaak op ingericht.

Zo is het voor de leerling wel duidelijk wat er in de les moet worden gedaan, maar niet wat dat (behalve het halen van een toets) zou moeten opleveren. 

Van een cijfer naar een groeiproces dus? Leerlingen zien het nut van cijfers en toetsen beslist, maar zouden graag meer nadruk willen op de ontwikkeling en groei die leerlingen doormaken en minder op het cijfer zelf. Dit komt tegemoet aan de zwakke leerling die met veel moeite van een 5 naar een 6 gaat, maar ook aan de leerling die makkelijk leert, eigenlijk meer uitdaging nodig heeft en van een 8 dus wel een 9 kan maken.

Sadhguru Jaggi Vasudev (Sadhguru), is een Indiase yogi, mysticus en auteur. Hij is betrokken bij initiatieven op het gebied van maatschappelijk werk, onderwijs en milieu.

Volgens Sadhguru zijn we te gericht op het resultaat, we zijn alleen gericht op de implicaties, helaas niet op het (leer)proces.

Maak punten en resultaten minder belangrijk en richt je op het proces dat de leerling doormaakt. Prijs doorzettingsvermogen, de aanpak van de leerling en zijn inzet.

Prestatie en feedback - op welke wijze leerkrachten feedback geven

Carol Dweck is een Amerikaanse psychologe die onderzoek deed naar prestatie en feedback. In het onderzoek verdeelde ze leerlingen in twee groepen en legde hen een redelijk moeilijke opdracht voor.

Groep 1 – benadrukken van de prestatie	Groep 2 – benadrukken van het leerproces
Daarna gaf ze de ene groep als feedback: ‘Geweldig, je hebt een mooi cijfer, je moet hier wel erg goed in zijn.’	De andere groep kreeg als feedback: ‘Geweldig, je hebt een mooi cijfer, je moet wel hard gewerkt hebben.’
Toen ze daarna een opdracht mochten kiezen, sloegen leerlingen uit de eerste groep een nieuwe uitdaging af. Ze wilden niet het risico lopen dat hun talent in twijfel getrokken zou worden.	Van de leerlingen uit de tweede groep koos 90% procent voor een moeilijkere uitdaging waarvan ze konden leren.
Daarna gaf ze beide groepen moeilijkere opdrachten, die ze niet zo goed deden.
De eerste groep vond zichzelf niet zo slim meer en vond er niets meer aan. Na deze moeilijkere opdrachten kelderden hun cijfers, ook als ze eenvoudigere opdrachten kregen. Ze hadden het vertrouwen in hun talenten verloren.	De tweede groep vond het nog steeds leuk en hadden plezier in de moeilijkere opdrachten. Ze presteerden steeds beter.
Hiermee benadruk je de ‘fixed mindset’.	Hiermee benadruk je de ‘growth mindset’. Wel doen dus !!!

Het prijzen van talent heeft dus een negatief effect, terwijl het prijzen van inzet een positief effect heeft. Dit laat zien hoe belangrijk het is op welke wijze leerkrachten feedback geven.

Er zijn ook een aantal dingen die de docent beter niet kan doen. Kijk niet alleen naar het resultaat kijken, maar juist naar het proces. Zeg niet: ‘Wat ben je slim!’. Op het moment dat een poging of taak mislukt, denkt de leerling dan dat hij niet meer slim genoeg is. Het gaat om de inzet.