De maatregelen van het Nederlandse kabinet voor de aanpak van het coronavirus, vragen veel van het onderwijs. Scholen blijven t/m maandag 6 april dicht. Er wordt daarom hard gewerkt aan het vormgeven van lerenop afstand.
Online lessen of andere vormen van leren op afstand bieden de mogelijkheid om onderwijs te geven aan leerlingen die niet fysiek op school aanwezig zijn. Via digitale wegen, zoals via Google Classroom / Meet / Loom, is het mogelijk om contact met elkaar te hebben en leerlingen instructie te geven. Daarnaast is het mogelijk om toegang te bieden tot (digitaal) lesmateriaal en opdrachten, om digitaal (formatief) te toetsen en om leerlingen te laten samenwerken.
Als je bezig bent met het maken van plannen voor jouw school kun je gebruik van de website lesopafstand.nl
- Voor PO ga naar po.lesopafstand.nl
- Voor VO ga naar vo.lesopafstand.nl
- Voor MBO ga naar mbo.lesopafstand.nl
Als je bezig bent met het maken van plannen voor jouw school of bestuur kun je gebruik maken van ons stappenplan.
Zie het artikel “Scholen tijdelijk dicht door coronavirus; hoe kan je les op afstand geven?”
Iedereen maakt in zijn leven vervelende dingen mee en velen beleven langere tijd stressperioden, ingrijpende psychotraumata en verliezen dierbaren of belangrijke zaken zoals werk, inkomen, huis. Sommige personen zijn met veel strijd, doorzettingsvermogen en heftige emoties in staat deze ingrijpende gebeurtenissen het hoofd te bieden, vaak met vallen en opstaan. Andere personen worden neerslachtig of depressief; ze vallen en staan niet op.
De aanpak van deze uitdaging bestaat in feite uit twee noodzakelijke fasen:
De eerste fase wordt gekenmerkt door begrip en ondersteuning, waarbij de persoon erkenning krijgt voor de doorstane stress, het geleden verlies en het doorgemaakte trauma, en wordt aangemoedigd alle bijbehorende emoties toe te laten in het kader van verwerking. Een andere vorm van ondersteuning is die met medicatie (bijvoorbeeld antidepressiva), die vaak het nadeel hebben dat ze emoties afvlakken waardoor het rouwproces stagneert.
De tweede fase is erop gericht de persoon ertoe te bewegen ondanks de stress, het verlies en het trauma de draad van het leven weer op te pakken en te proberen iets van het leven te maken door nieuwe doelen en perspectieven te kiezen, en alle verantwoordelijkheden en taken die bij zijn levensrollen behoren, weer op te pakken.
Therapie en ondersteuning die zich beperkt tot begrip en ondersteuning (waaronder medicatie), bestendigt de neerslachtigheid en depressie en legitimeert het slachtofferschap. Alle goede bedoelingen ten spijt. Depressie en neerslachtigheid is een keuze tussen vechten om het leven te herpakken of verdrinken in het moeras van het slachtofferschap.
