Coping skills

Coping, coping skills en coping strategies zijn begrippen waar je misschien wel eens van hebt gehoord. Het is de manier waarop je omgaat met de problemen die je hebt. Je hebt goede en minder goede coping skills en coping strategieën. 

Coping is een Engelstalige begrip uit de psychologie en is afgeleid van to cope with (kunnen omgaan met of opgewassen zijn tegen iets).

Coping skills zijn de manieren waarop iemand met problemen en stress omgaat wordt bedoeld. Het betreft de omgang met alle soorten voortdurende stressoren. Uit onderzoek blijkt dat het toegepaste copingmechanisme in sterke mate bepaalt hoe iemand een probleem ervaart.

In een bepaalde copingstrategie kan gebruikgemaakt worden van een verscheidene copingmechanismen hoe men kan omgaan met problemen:

Copingmechanisme	Omschrijving	Wordt gezien als een effectief of een minder effectief mechanisme
Actief aanpakken	Het probleem wordt geanalyseerd en opgelost.	Effectief. Mensen met dit mechanisme gebruiken vooral hun verstand. Ze gaan in de aanval en zijn optimistisch. Ze delen het probleem op in stukjes en zoeken voor elk stukje een oplossing.
Sociale steun zoeken	Troost en begrip zoeken bij anderen, samen met een ander het probleem oplossen.	Effectief. Mensen dit deze mechanisme zoeken troost en steun bij anderen. Ze zoeken samen met anderen een manier om het probleem op te lossen.
Vermijden	Het probleem wordt ontkend en vermeden.	Minder effectief. Mensen dit mechanisme vluchten verstandelijk van het probleem. Ze vermijden het of doen net of het probleem er niet is. Als dat niet lukt, nemen ze een afwachtende houding aan. Ze hebben dan geen invloed op de gevolgen.
Palliatieve reactie	Men richt zich op andere dingen dan het probleem. In extreme vorm kan dit leiden tot verslavingen.	Minder effectief. Mensen met dit mechanisme vluchten emotioneel van het probleem. Ze richten hun aandacht op andere dingen. Vaak nemen ze verdovende middelen, alcohol of sigaretten.
Depressief reactiepatroon	Piekeren, zichzelf de schuld geven, twijfel aan zichzelf.	Minder effectief. Mensen met dit mechanisme laten zich overvallen door het probleem. Ze piekeren, twijfelen aan zichzelf en geven zichzelf de schuld. Ze zijn niet in staat het probleem op te lossen.
Expressie van emoties	Het probleem leidt tot frustratie, spanning en agressie.	Minder effectief. Door dit mechanisme raken mensen door het probleem gefrustreerd, gespannen en boos. Ze reageren dat af op de omgeving. Ze kunnen agressief en asociaal worden.
Geruststellende gedachten en wensdenken	Men houdt zich voor dat het probleem vanzelf wel goed komt of dat anderen het nog veel zwaarder hebben.	Minder effectief. Mensen vertellen zichzelf dat het wel weer goed komt, zonder het probleem op te lossen.

De effectiviteit van het copingmechanisme is afhankelijk van de context. In elke stressvolle situatie is een ander copingmechanisme het meest adequaat. 

Depressie

Op YouTube vond ik een aantal interessante video's over het thema depressie.

En op de website van johnzant.nl vond ik de volgende tekst:


Depressie - gelegitimeerd slachtofferschap: hoe een depressie wordt gecreëerd

Depressie: diagnostiek en behandeling

Een veelgehoorde opvatting over de diagnostiek en behandeling van depressie is, dat depressie vaak te laat wordt gediagnosticeerd, dat te laat wordt gestart met behandeling en dat er in veel gevallen sprake is van onderbehandeling. 

Het tegenovergestelde kan echter ook beweerd worden, namelijk dat de diagnose depressie te snel en soms onterecht wordt gesteld en dat veel te vroeg met behandeling wordt gestart, waarbij het zelfregenererend vermogen van de cliënt wordt ondermijnd en dat er vaak sprake is van overbehandeling. De belangen van de farmaceutische industrie worden soms beter gediend dan die van de cliënt.


Twee noodzakelijke behandelfasen

Iedereen maakt in zijn leven vervelende dingen mee en velen beleven langdurige stressperioden, ingrijpende psychotraumata en verliezen dierbaren of belangrijke zaken zoals werk, inkomen, huis, etc. Sommige mensen zijn met veel strijd, doorzettingsvermogen en heftige emoties in staat deze ingrijpende gebeurtenissen het hoofd te bieden, vaak met vallen en opstaan. Andere mensen raken depressief; ze vallen en staan niet op.

Anti-depressieve therapie bestaat in feite uit twee noodzakelijke fasen:

De eerste fase wordt gekenmerkt door begrip en ondersteuning, waarbij de cliënt erkenning krijgt voor de doorstane stress, het geleden verlies en het doorgemaakte trauma, en wordt aangemoedigd alle bijbehorende emoties toe te laten in het kader van verwerking. Een andere vorm van ondersteuning is die met antidepressiva, die vaak het nadeel hebben dat ze emoties afvlakken waardoor het rouwproces stagneert.

De tweede fase is erop gericht de cliënt ertoe te bewegen ondanks de stress, het verlies en het trauma de draad van het leven weer op te pakken en te proberen iets van het leven te maken door nieuwe doelen en perspectieven te kiezen, en alle verantwoordelijkheden en taken die bij zijn levensrollen behoren, weer op te pakken.

Waar gaat het mis

Sommigen gaan die uitdaging aan en komen hun problemen te boven.  Anderen blijven drijven in hun emotioneel moeras, dat als excuus fungeert om taken en verantwoordelijkheden te blijven afschuiven. Hun naasten blijven begrip tonen vanwege het doorstane leed en blijven steun geven door taken en verantwoordelijkheden over te nemen. Hiermee bevestigen zij de “patiëntrol”of “slachtofferrol” en wordt de depressie bekrachtigd. Goed bedoelde zorg en steun van de omgeving en ook van veel therapeuten en het langdurig blijven voorschrijven van antidepressiva maken dat de therapie in de eerste fase blijft steken en de depressie wordt bestendigd. Soms ontaardt het therapeut-cliëntcontact in een symbiotische relatie, waarbij de cliënt zich dankbaar toont voor het begrip en de steun van de therapeut en voor de legitimering van het feit dat hij niet weer alle taken en verantwoordelijkheden op zich hoeft te nemen, en waarbij de zo begripvolle therapeut van mening is dat hij zijn rol als `weldoener` moet blijven vervullen. Het slachtofferschap wordt gelegitimeerd: de cliënt blijft gefixeerd op de doorstane stress, het geleden verlies en het doorgemaakte trauma. Hij kan daar misschien voor de rest van zijn leven de gevangene van blijven en de rol van slachtoffer blijven vervullen.

Stellingen

Therapie die zich beperkt tot begrip en ondersteuning (waaronder antidepressiva), bestendigt de depressie en legitimeert slachtofferschap.  Alle goede bedoelingen ten spijt. Depressie is een keuze tussen vechten om het leven te herpakken of verdrinken in het moeras van het slachtofferschap.

Dr. John L. Zant